上乘 [shàng chéng]
1 上品;上等。
例 上乘佳作。
英 superior;
2 佛教用语,即大乘,一般借指高妙的境界或上品。
例 诸父如来,正真正觉,所行之道,彼乘名为大乘,名为上乘。——《宝积经》
英 Great Vehicle;
1 古以四马共驾一车为上乘。
2 上等马。 《左传·哀公六年》:“陈僖子 使召公子 阳生。
3 佛教语。即大乘。
4 上品;上等。
1 四马共驾一车为「上乘」。
2 上等的好马。
3 上等而高妙的境界。
英语 first-class, best quality, also pr. [shang4 sheng4]
德语 Mahayana, großes Fahrzeug, Vollendung, Meisterwerk (S)
法语 première classe, meilleure qualité