上山 [shàng shān]
1 爬山,进山。
例 上山拾草。
英 climb up mountains;
2 〈方〉:指人死亡,埋葬。
英 die and be buried;
3 〈方〉:蚕的上簇。
例 谁也料得到这些“宝宝”上山前还得吃多少叶。——茅盾《春蚕》
英 silk worms begin to spin cocoons;
1 登山,到山上。
2 指到山里打游击。
3 指蚕上簇结茧。山,指蚕簇。
1 到山上去。
2 蚕发育到成熟的后期,停止吃东西,将其移至簇上,使之吐丝作茧,称为「上山」。
英语 to go uphill, to spin cocoon (silkworms), to pass away
德语 den Berg besteigen , Priester werden , bergauf , Auffahrt (S), bergan (V)
法语 aller vers le haut, décéder