单干 [dān gàn]
1 独自干;在孤立无援时进行。
例 尽管别人愿意帮助,但他坚持单干。
英 work by oneself; work on one's own; do sth. single-handed;
1 单独地工作。
2 特指个体农业劳动。
1 单独做事,而不与他人合作。
词语词性
词语组合
词语首拼