咆哮 [páo xiào]
1 (如猛兽、海浪、人等)发出洪亮有力的回荡的声音。
例 大海在咆哮。
英 roar;
2 高声大叫。
例 对他的儿子大声咆哮。
英 shout;
1 高声大叫。常形容人的暴怒或恣肆。
2 比喻哄闹,搅扰。
3 谓风浪、雷雨或炮弹等发出呼啸轰鸣声。
4 野兽、牲畜怒吼。
1 野兽的怒吼。
2 形容人气势勇猛刚健的样子。
英语 to roar, to thunder, to snarl, to bluster (of wind, waves etc), crashing waves (onom.), to rage (of a person)
法语 rugir, mugir, gronder