安谧 [ān mì]
1 地方安定;平静。
例 下安上谧,无侥幸之患矣。——《南史·贺琛传》
英 peaceful; tranquil;
1 安定平静。
1 平靖无事。
英语 tranquil, peaceful
德语 ruhig, friedlich (Adj)
法语 tranquille, paisible
词语词性
词语组合
词语首拼