wén tóng

文童


拼音 wén tóng 
注音 ㄨㄣˊ ㄊㄨㄥˊ

词语解释

文童    [wén tóng]

1   科举时代童生的别称。即应秀才考试的士子。也称儒童。


引证解释

1   科举时代童生的别称。即应秀才考试的士子。也称儒童。


国语辞典

文童  【wén tóng】

1   大陆地区指年幼的学生。

英语   a person studying for the imperial examinations


近音词、同音词


词语组词