榜首 [bǎng shǒu]
1 科举时代对乡试第一名的美称。泛指第一名。
例 该队异军突起,一跃而居大赛的榜首。
英 first place;
1 科举考试第一名。
2 旧时称妓院挂头牌的名妓。
1 考试录取榜单中第一名者。
英语 top of the list
德语 eine Rangliste anführen
法语 être le numéro un, un champion
词语词性
词语组合
词语首拼