甘心 [gān xīn]
1 情愿。
例 他是甘心受罚的。 初,武帝感张骞之言,甘心欲通大宛诸国,使者相望于道,一岁中多至十余辈。——《汉书·西域传》
英 willingly; readily;
2 满意;满足。
例 不达目的绝不甘心。 不愿得地,愿得张仪而甘心焉。——《史记·屈原贾生列传》
英 be reconciled to; be complacent about;
1 愿意。
2 快意。
3 指使之快意。
4 羡慕;向慕。
5 苦心。
6 纵情。
1 发自内心的同意、满足。
2 感到称心、痛快。
英语 to be willing to, to resign oneself to
德语 sich mit etwas abfinden (V), benötigen, brauchen (V), sich mit etw. zufrieden geben (V), zufrieden sein (Adj)
法语 volontiers, de plein gré