红脸 [hóng liǎn]
1 脸变红,指发怒、害羞等。
例 这小姑娘见了生人就红脸。
英 blush;
2 发怒。
例 我们俩从来不红脸。
英 flush with angry;
3 京剧中扮演英雄或忠臣的人物。
英 red face;
1 犹红颜。妇女艳丽的面容。
2 指美女。
3 害羞;羞愧。
4 以怒容相对。
5 俗称传统戏曲中的红生角色为唱红脸的。比喻敢于严声厉色、直言不讳的人。
1 红的脸。
2 害羞的样子。
3 发怒、闹别扭。
英语 to blush, to turn red
德语 rotes Gesicht (S), rot werden (V)
法语 rougir, virer au rouge