péng shǒu gòu miàn

蓬首垢面


拼音 péng shǒu gòu miàn 
注音 ㄆㄥˊ ㄕㄡˇ ㄍㄡˋ ㄇ一ㄢˋ
词性 成语  

词语解释

蓬首垢面    [péng shǒu gòu miàn]

1   犹言蓬头垢面。


引证解释

1   犹言蓬头垢面。


国语辞典

蓬首垢面  【péng shǒu gòu miàn】

1   形容不修饰的样子。也作「蓬头垢面」。

  《旧唐书·卷五四·王世充传》:「世充尽发江都人将往赴难,在军中蓬首垢面,悲泣无度,晓夜不解甲,藉草而卧。」 《文明小史·第一〇回》:「栈里掌柜的见他们一个个都是蓬首垢面,心上甚是诧异,只因惧怕洋人,不敢说甚。」

英语   lit. with disheveled hair and a dirty face, of unkempt appearance (idiom)​



词语组词