郊外 [jiāo wài]
1 城市以外或乡村。
例 北京的郊外有许多名胜古迹。
英 outskirts;
1 指距都邑百里之外的地方。
2 泛指城外。
1 离城市较远的地方。
英语 outskirts
德语 Außenbezirke, Randgebiet (S), Stadtrandgebiet (S), Vorstadt (S)
法语 banlieue
词语词性
词语组合
词语首拼