麻醉 [má zuì]
1 用药物或针刺使肌体暂时丧失知觉。比喻用某种手段使人认识模糊、意志消沉。
例 无神论者认为宗教是用来麻醉人民的。
英 anaesthetize;
1 用药物或其它方法(如针刺)使有机体的全部或一部分暂时失去知觉。常应用于外科手术等方面。
2 比喻用某种手段使人精神麻木或认识模糊、意志消沉。
英语 anesthesia, (fig.) to poison (sb's mind)
德语 Betäubung, Narkose (S, Med), anästhesieren, betäuben (V, Med), narkotisieren, betäuben (V, Med), betäubend, narkotisch (Adj, Med), betäubt (Adj)
法语 anesthésie