tài gǔ

太古


拼音 tài gǔ 
注音 ㄊㄞˋ ㄍㄨˇ
词性 名词  

词语解释

太古    [tài gǔ]

1   最古老的时代。

   remote antiguity;


引证解释

1   远古,上古。


国语辞典

太古  【tài gǔ】

1   上古时代。

  《礼记·郊特牲》「大古冠布」句下汉·郑玄·注:「唐虞以上曰太古也。」 《吕氏春秋·恃君览·恃君》:「昔太古尝无君矣,其民聚生群处,知母不知父。」
   上古

英语   immemorial

德语   prähistorisch (Adj)​, uralt (Adj)​, Swire Group (Eig, Wirtsch)​

法语   la plus haute antiquité, l'antiquité la plus reculée


近音词、同音词


词语组词