果腹 [guǒ fù]
1 吃饱肚子。
例 充嗛果服兮,骄傲欢欣。——《庄子·逍遥游》 食不果腹。 衣不蔽体,食不果腹。
英 to have eaten one's fill; fill the stomach; satisfy one's hunger;
1 犹言吃饱肚子。
1 填饱肚子。
英语 to eat one's fill
德语 essen, Hunger stillen (S)
法语 manger à sa faim
词语词性
词语组合
词语首拼